ویلیام بردلی پیت (William Bradley Pitt) متولد ۱۹۶۳ , بازیگرآمریکایی و نامزد چهار جایزه اسکار است . تبار اصلی پیت به انگلستان برمی‌گردد. او و دو برادر و خواهرش، داو پیت و جولی پیت، در اسپرینگ‌فیلد، میسوری بزرگ شدند. مادر او مشاور مدرسه و پدرش مدیر کارخانه ماشین‌سازی بود. از سال ۱۹۸۲- ۱۹۸۶ به دانشگاه میسوری رفت. رشته او خبرنگاری بود و در زمینه تبلیغات نیز فعالیت می‌کرد. سال ۱۹۸۶ به لس آنجلس رفت و وارد هالیوود شد. او از همان ابتدا علاقه خود را به بازیگری مطرح کرد و برای شروع در کلاس‌های بازیگری متعددی شرکت کرد. کم کم از کلاس‌های پایین به کلاس‌های بالا و از فیلم‌های کوچک خود را به فیلم‌های بزرگ رساند. وی آموزش بازیگری را نزد روی لندن دیده‌است.

در سال ۱۹۹۱ در فیلم Thelma & louise نقش کوچکی به مدت ۱۴ دقیقه بازی کرد. بخاطر همین فیلم از او درخواست بازی در فیلم دیگری شد. براد پیت با بازی‌های تاثیر گزار در نقش‌های اصلی، طی سال‌های ۹۲ تا ۹۵ خود را به یک فوق ستاره تبدیل کرد.

در سال ۱۹۹۵ در فیلم هفت بازی کرد. فیلم بسیار مورد توجه منتقدان و تماشاگران سینما قرارگرفت تا آنجا که از این فیلم به عنوان یکی از شاهکارهای دهه ۹۰ نامبرده می‌شود. بازی براد پیت و مورگان فریمن در این فیلم خیره کننده بود. این فیلم اولین همکاری برد پیت با دیوید فینچر کارگردان صاحب سبک و بنام هالیوود بود.

در سال ۱۹۹۷ برد پیت در نقش یک بیمار روانی در تریلر روانشناختی تریگیلیام یعنی فیلم دوازده میمون ظاهر شد و جایزه گلدن کلاپ را برای بهترین بازیگر نقش دوم را از آن خود کرد. سپس در فیلم خوابگردها در کنار بازیگرانی چون رابرت دنیرو و داستین هافمن ظاهر شد و بعد از آن در فیلم متعلق به شیطان در کنار هریسون فورد بازی کرد.

برد پیت در سال ۱۹۹۷ به آرژانتین رفت تا در پروژه بلند مدت هفت سال در تبت ظاهر شود که بعدا این فیلم با نقدها و اظهارنظرهای عجیبی همراه شد.

فیلم بعدی او با جوبلک ملاقات کن با زمانی بیش از ۳ ساعت ساخته شد و برد پیت در کنار آنتونی هاپکینز بار دیگر بازی عالی از خود نمایش داد.

برد پیت در سال ۱۹۹۹ (میلادی) پس از یک غیبت کوتاه بار دیگر با دیوید فینچر برای بازی در فیلم باشگاه مشت زنی همراه شد. این فیلم با بازی برد و همچنین ادوارد نورتون محبوبیتی دیگر برای برد پیت رقم زد.

وی در سال ۲۰۰۱ در یک کمدی جنایی به نام قاپزنی ساخت کشور انگلستان و به کارگردانی ریچی ظاهر شد و بنیسیو دل توره در این فیلم با برد همراه بود. در همین سال برد پیت در یک کمدی رمانتیک در کنار جولیا رابرتز ظاهر شد. وی با رابرت ردفورد در فیلم جاسوس بازی همبازی بود.

پیت در تاریخ ۲۲ نوامبر ۲۰۰۱، در مقام بازیگر میهمان در فصل هشتم از مجموعه تلویزیونی دوستان ظاهر شد. و برای این عملکرد او برای جایزه امی در رده بازیگر برجسته مهمان در سری کمدی نامزد شد. در دسامبر سال ۲۰۰۱ پیت در فیلم استیون سودربرگ به نام یازده یار اوشن که بازسازی فیلمی در دهه شصت بود در نقش راستی رایان با جرج کلونی, مت دیمون, اندی گارسیا, و جولیا رابرتز همبازی شد.

سال ۲۰۰۳ پیت کار دوبلوری را با دوبله شخصیت سندباد در انیمیشن سندباد و افسانه هفت دریا و همچنین یک قسمت از انیمیشن پادشاه جهنم امتحان کرد.

در سال ۲۰۰۴ پیت در فیلم‌های تروا در نقش آشیل و در ادامهٔ فیلم یازده یار اوشن نیز در نقش راستی رایان ایفای نقش کرد. وی برای بازی در فیلم تروا شش ماه دوره آموزش شمشیرزنی را پشت سر گذاشت. پیت در حین فیلمبرداری این فیلم دچار آسیب در ناحیه تاندون پا شد و فیلمبرداری تروا چند هفته به تعویق افتاد. فیلم تروا با ۴۹۷ میلیون دلار سود ناخالص که ۳۶۴ میلیون دلار آن در داخل ایالات متحده و ۱۳۳ میلیون دلار در خارج از ایالات متحده بود موفق ترین فیلم پیت از نظر فروش تا کنون می‌باشد.

سال ۲۰۰۵ پیت به همراه همسرش آنجلینا جولی در فیلم کمدی-حادثه‌ای آقا و خانم اسمیت در نقش دو قاتل خونسرد و حرفه‌ای ظاهر شدند که در استفاده از انواع اسلحه‌ها متبحرند و هر کدام بر علیه دیگری دست به اقداماتی می‌زند. آنجلینا جولی بخاطر بازی در نقش شخصیت همسر جان اسمیت مورد تحسین قرار گرفت. آقا و خانم اسمیت با فروش ۴۷۸ میلیون دلار در سراسر جهان یکی از پرفروش ترین فیلم‌های سال ۲۰۰۵ بود.

پیت از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۹ به ترتیب در هفت فیلم سیزده یار اوشن, ترور جسی جیمز توسط رابرت فورد بزدل, پس از خواندن بسوزان, سرگذشت عجیب بنجامین باتن, حرامزاده‌های لعنتی به ایفای نقش پرداخت که سرگذشت عجیب بنجامین باتن سومین همکاری او را با دیوید فینچر پس از فیلم‌های هفت و باشگاه مشت زنی رقم زد.

او سال ۲۰۱۰ شخصیت مترومن را در انیمیشن مگامیند دوبله کرد.

در سال ۲۰۱۱ در نقش بازیگر و تهیه کننده در درام درخت زندگی به کارگردانی ترنس مالیک ظاهر گشت که این فیلم توانست نخل طلای فستیوال فیلم کن را به دست آورد.

همچنین در سال ۲۰۱۱ برای بازی و تهیه کنندگی فیلم مانی بال نامزد دریافت دو جایزه اسکار در بخشهای جایزه اسکار بهترین فیلم و جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد شد.

علاقه وی به تهیه کنندگی باعث شده از سال ۲۰۰۶ تاکنون در بیش از ۱۰ فیلم به عنوان تهیه کننده نقش داشته باشد.

برد پیت در نوامبر سال ۲۰۱۱ در گفت‌وگو با برنامه ‘۶۰ دقیقه’ استرالیا گفت که قصد دارد تنها ۳ سال دیگر در حرفه بازیگری فعالیت کند و در سن ۵۰ سالگی از دنیای بازیگری خداحافظی خواهد کرد.